Alopecia totalis: co robić w przypadku całkowitego łysienia i jak odzyskać włosy
Alopecia totalis (łysienie całkowite) to najcięższy rodzaj utraty włosów, charakteryzujący się całkowitym wyłysieniem na głowie i często na całym ciele (alopecja universalis). Ma różne pochodzenie, a przyczyny nie są do końca poznane. Występuje u dorosłych i u dzieci.
✅ Główne przyczyny
✔️ Skutek uboczny radioterapii, chemioterapii
✔️ Zaawansowane stadium łysienia plackowatego
✔️ Zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego i hormonalnego.
✅ Skutek uboczny radioterapii i chemioterapii W leczeniu chorób onkologicznych całkowite łysienie po cyklu radioterapii i chemioterapii jest powszechnym zjawiskiem. Chemioterapia uszkadza komórki mieszków włosowych, a wypadanie zaczyna się 2–3 tygodnie po rozpoczęciu leczenia. W przeważającej większości przypadków po zakończeniu leczenia włosy odrastają w ciągu 1 roku. Znane są przypadki, kiedy zmieniał się kolor, struktura i tekstura włosów: z prostych stawały się kręcone i na odwrót.
W celu stymulacji i odbudowy wzrostu włosów zobacz sekcje – „Leczenie i pielęgnacja”, „Masaż”, „Mikroigłowanie” itd.
✅ Zaawansowane stadium łysienia plackowatego
Alopecia totalis jest ostatnim i ciężkim stadium łysienia plackowatego (areata), które ma podłoże autoimmunologiczne: system odpornościowy omyłkowo atakuje mieszki włosowe, traktując je jako obce obiekty. Pojedyncze ogniska łysienia zlewają się i rozprzestrzeniają na całą powierzchnię skóry głowy.
Wizualna ocena charakteru utraty włosów pozwala prawidłowo ocenić naturę alopecia totalis, ponieważ obraz łysienia (ogniskami) podczas przejścia od łysienia plackowatego do alopecia totalis jest dość wymowny.
Przyczyny występowania łysienia plackowatego nie są do końca poznane, ale bodźcem do jego rozwoju mogą być:
- stres, depresja
- podłoże dziedziczne
- choroby autoimmunologiczne
- reakcje alergiczne
- niedobór witaminy D, cynku
- zaburzenia hormonalne
- choroby zakaźne
- niezdrowy styl życia (złe odżywianie, zaburzenia snu, palenie, nerwowe przeżycia, nadwaga).
❗ Łysienie plackowate ma wspólne genetyczne czynniki ryzyka z innymi chorobami autoimmunologicznymi i może być przez nie nasilone, na przykład chorobą Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, łuszczycą, bielactwem, celiakią, reumatoidalnym zapaleniem stawów, cukrzycą typu 1, toczniem rumieniowatym i in.
🔔 Naukowo potwierdzono genetyczny związek ryzyka rozwoju alopecia totalis u osób, które mają bliskich krewnych z taką chorobą, ale nie zawsze. Osoba może nie posiadać wszystkich genów, które decydują o podatności na łysienie, ale przejawianie się kilku z nich zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju choroby. Więcej – sekcja „Łysienie plackowate”.
✅ Zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego i hormonalnego
Układ nerwowy i hormonalny są ze sobą ściśle powiązane i w przypadku zaburzeń cierpią oba. Układ hormonalny odgrywa kluczową rolę w regulacji praktycznie wszystkich procesów w organizmie poprzez produkcję i wydzielanie hormonów. Na przykład, stres prowadzi do podwyższonego poziomu kortyzolu — hormonu stresu, który może obniżać produkcję żeńskich hormonów płciowych - estrogenów. Ponadto, z powodu kortyzolu, funkcja tarczycy zostaje zahamowana, co obniża produkcję hormonów tarczycy, prowadząc do niedoczynności tarczycy. Jeśli początkowo z tarczycą były niewielkie i kontrolowane problemy, to w wyniku wstrząsu nerwowego mogą ulec znacznemu pogorszeniu.
Znane są przypadki wystąpienia alopecia totalis po nagłym szoku, silnym przestrachu i wstrząsie, a także po silnym bólu fizycznym. W takich ostrych momentach dochodzi do masowego skurczu naczyń krwionośnych, które odżywiają włosy, ponieważ nerwy kontrolują rozszerzanie i zwężanie naczyń krwionośnych! Wtedy brodawka włosowa przedwcześnie oddziela się od cebulki, ukrwienie ustaje, włos umiera i wypada (zaburzenie cyklu wzrostu włosów).
Ważne!
🚩 Alopecia totalis rozwija się szybko, nie ma czasu na samodzielne leczenie. Należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem! Zacznij od endokrynologa.
🚩 W przypadku genetycznego i autoimmunologicznego podłoża, alopecia totalis jest oporna na leczenie i w większości przypadków ma charakter nieodwracalny. W innych przypadkach szanse na wyleczenie są większe, ale pod warunkiem wyeliminowania czynnika, który zapoczątkował proces.
🚩 W przypadku chorób onkologicznych, po zakończeniu cyklu chemioterapii włosy całkowicie odrastają i mogą nawet ulec poprawie!
